„Dajcie mi muzeum, a ja je wypełnię.”—Pablo Picasso kiedyś powiedział to słynnie, oddając płodny charakter pracy artysty. Rzeczywiście, w dzisiejszym świecie sztuki, artyści często dostarczają swoje dzieła do galerii w celu sprzedaży komisowej, skutecznie wypełniając galerię swoimi dziełami dość szybko. W takim układzie artysta jest odpowiedzialny za bezpieczne dostarczenie dzieła do galerii, która działa jako początkowy nabywca po przejęciu własności poprzez zaprezentowanie dzieła.
To przeniesienie odpowiedzialności ściśle odpowiada zasadzie FOB (Free On Board) zdefiniowanej przez Międzynarodowe Reguły Handlowe (Incoterms). Tak jak artysta dostarcza dzieło sztuki do galerii w celu pełnego wystawienia, sprzedawca jest odpowiedzialny za transport towarów do portu i załadowanie ich na statek na warunkach FOB. Następnie kupujący (galeria) przejmuje pełną odpowiedzialność, podobnie jak robi to kupujący na warunkach FOB, gdy towary zostaną załadowane na statek.
Aby uzyskać pełny obraz definicji FOB, ważne jest zrozumienie odpowiedzialności i zobowiązań finansowych zarówno sprzedawcy, jak i kupującego zgodnie z regułą FOB, a także praktycznych przypadków użycia FOB i podstawowych kwestii, które kupujący powinien wziąć pod uwagę przy wyborze terminów FOB. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej.
Spis treści
Zrozumienie warunków FOB Incoterms
Kluczowe obowiązki i skutki finansowe
Praktyczne zastosowanie FOB i istotne kwestie do rozważenia przez kupującego
Zrównoważone podejście
Zrozumienie warunków FOB Incoterms

FOB, czyli Free on Board, to reguła Incoterms, która wymaga od sprzedawcy dostarczenia towarów na pokład statku wybranego przez kupującego w określonym porcie wysyłki po dopełnieniu formalności eksportowych. Od tego momentu kupujący przejmuje resztę podróży transportowej, w tym proces odprawy celnej importowej i zarządzanie ryzykiem.
Z tego powodu FOB jest rekomendowany wyłącznie dla morskich lub śródlądowych środków transportu wodnego, a nie dla innych przekazań przewoźnika przed załadunkiem, aby zapewnić jasne punkty przeładunkowe. Ta reguła jest podobna do zaledwie 3 innych Incoterms spośród wszystkich 11 obecnie dostępnych, które ograniczają zastosowanie do tych konkretnych środków transportu: FAS, CFR i CIF.
Kluczowe obowiązki i skutki finansowe

Obowiązki sprzedawcy i konsekwencje finansowe

Obowiązki i zobowiązania finansowe sprzedawcy na warunkach FOB koncentrują się na dwóch głównych aspektach: cłach przed załadunkiem i zgodności z odprawą eksportową. Cła przed wysyłką obejmują wszystkie zobowiązania dostawy do punktu załadunku, określonego przez kupującego lub, jeśli nie określono, w miejscu najwygodniejszym dla sprzedawcy.
Finansowo sprzedawca ponosi wszystkie koszty od pakowania do dostawy do portu, w tym załadunku towarów na statek. Obejmuje to wszystkie powiązane podatki i cła eksportowe, ponieważ sprzedawca jest również odpowiedzialny za zarządzanie wszystkimi odprawami celnymi eksportowymi, zabezpieczenie niezbędnych licencji eksportowych i przeprowadzenie wszelkich wymaganych kontroli przed wysyłką. Ryzyko przechodzi na kupującego po załadowaniu towarów na pokład.
Mówiąc prościej, rolą sprzedawcy jest dopilnowanie, aby towary były gotowe do załadunku na wskazany statek, nie ma on natomiast żadnych zobowiązań dotyczących ich późniejszego transportu do miejsca przeznaczenia ani konieczności wykupienia ubezpieczenia.
Obowiązki kupującego i konsekwencje finansowe

W przeciwieństwie do odpowiedzialności sprzedawcy, która koncentruje się wyłącznie na czynnościach przed załadunkiem, obowiązki kupującego kładą cały ciężar na czynnościach po załadunku. Praktycznie po załadowaniu towarów na statek, kupujący przejmuje wszystkie obowiązki, w tym zorganizowanie i zarządzanie głównym przewozem, a także pokrycie wszystkich związanych z tym kosztów.
Kupujący ponosi również wszelkie ryzyko i koszty transportu od momentu załadunku, w tym wszelkie zadania związane z odprawą importową i tranzytem, z wyjątkiem ubezpieczenia, które pozostaje opcjonalne. W związku z tym oznacza to również, że wszelkie opłaty związane z zarządzaniem ryzykiem i finansowaniem zadań związanych z odprawą importową, takie jak cła importowe i podatki, leżą całkowicie w gestii kupującego.

Warto zauważyć, że pomimo wielokrotnego podkreślania znaczenia punktu załadunku, który oznacza przejście ryzyka i odpowiedzialności za koszty ze sprzedawcy na kupującego, istnieją pewne szczególne scenariusze, w których kupujący może nadal ponosić odpowiedzialność za straty lub szkody, nawet jeśli towary nie zostały załadowane, począwszy od planowanej daty wysyłki lub żądanej daty wysyłki. Scenariusze te obejmują:
1) W przypadku gdy kupujący nie dostarczy istotnych szczegółów, takich jak nazwa statku, miejsce załadunku oraz data dostawy, niezbędnych do zaplanowania załadunku ładunku w odpowiednim czasie.
2) W przypadku decyzji kupującego, dostarczonych informacji lub braku odpowiedniego powiadomienia, które uniemożliwiają sprzedającemu załadunek towarów lub powodują opóźnienia, dodatkowe koszty lub niedotrzymanie terminów wysyłki — np. opóźnienia statku lub wcześniejsze odcięcie ładunku z powodu nieprawidłowych dat podanych przez kupującego.
Praktyczne zastosowanie FOB i istotne kwestie do rozważenia przez kupującego
Praktyczne wykorzystanie FOB

Jeśli chodzi o praktyczne zastosowania w branży żeglugowej, reguła FOB, zgodnie z pierwotnymi wytycznymi Incoterms 2020, „nie jest odpowiednia” dla towarów, które muszą zostać najpierw przekazane przewoźnikowi przed załadowaniem na statek, takich jak te, które obejmują dostawę do terminalu kontenerowego. Wynika to z faktu, że towary są zazwyczaj najpierw pakowane do kontenerów w transporcie kontenerowym, transportowane do terminalu kontenerowego, a na końcu ładowane na statki przez operatorów terminali.
Taki proces logistyczny, w którym uczestniczą operatorzy terminali zamiast pozwolić sprzedawcom na ładowanie towarów bezpośrednio na statki, jest zatem sprzeczny z terminem FOB. W związku z tym towary w kontenerach są ogólnie lepiej dostosowane do reguły Incoterms FCA, ponieważ jest ona w stanie uwzględnić potrzebę przeładunku towarów w uzgodnionych lokalizacjach, w tym terminalu kontenerowym.
Natomiast FOB idealnie nadaje się do masowych przesyłek towarów takich jak zboża, ropa naftowa czy węgiel, które często są klasyfikowane jako „ładunek masowy” i są zazwyczaj wysyłane w dużych ilościach bez oddzielnego opakowania. Chociaż te rodzaje ładunków mogą być transportowane w różnych formach, w tym w specjalistycznych kontenerach, są one zazwyczaj ładowane bezpośrednio na statki bez procesu konteneryzacji.
Na przykład w typowym scenariuszu FOB sprzedawca z Ningbo w Chinach, który musi wysłać hurtową przesyłkę zielonej herbaty do dystrybutora w Stanach Zjednoczonych, może wykorzystać warunki FOB, aby dostarczyć ją do portu w Ningbo, co jest zgodne z charakterem hurtowego ładunku zielonej herbaty. Sprzedawca zajmuje się całą lokalną logistyką w miejscu pochodzenia, w tym przypadku w Ningbo, w tym transportem herbaty w workach luzem do portu, aż do momentu bezpiecznego załadowania jej na statek towarowy. Wszystkie cła eksportowe i opłaty manipulacyjne do momentu załadunku również leżą w gestii sprzedawcy.
Po załadowaniu herbaty na statek odpowiedzialność przechodzi na kupującego z USA. Od tego momentu amerykańska firma przejmuje wszystkie koszty i ryzyko, w tym fracht morski, obowiązujące cła importowe i ubezpieczenie, jeśli jest to konieczne. Takie rozwiązanie pozwala zarówno sprzedawcy, jak i kupującemu skorzystać z wyraźnego mechanizmu transferu ryzyka w punkcie załadunku – podstawowego aspektu reguły FOB, który pomaga uprościć międzynarodową wysyłkę.
Istotne kwestie do rozważenia przez kupującego

Zasadniczo, rozważając zastosowanie reguły FOB, kupujący powinni wziąć pod uwagę dwa główne czynniki: rodzaj wysyłanych towarów oraz swoją zdolność do zarządzania bezpośrednim załadunkiem towarów.
Rodzaj wysyłanych towarów jest kluczowym czynnikiem, ponieważ określa, czy warunki FOB są odpowiednie do ustanowienia jasnego i wydajnego procesu wysyłki. Towary muszą należeć do kategorii, które można bezpośrednio załadować na statek bez konieczności konteneryzacji, takich jak ładunek masowy, jak różne towary.
Gdy kupujący ustalą, że towary nadają się do wysyłki na warunkach FOB, muszą upewnić się, że mają zdolność do zarządzania lub nadzorowania procesu bezpośredniego załadunku i późniejszego transportu. Zdolność ta jest niezbędna, ponieważ określa ich kompetencje w zakresie obsługi procesu przeniesienia ryzyka i odpowiedzialności, który ma miejsce w punkcie załadunku.
Ogólnie rzecz biorąc, FOB Incoterms dają kupującym większą kontrolę nad całym procesem wysyłki po załadowaniu towarów, ponieważ mogą wybrać spedytorów i potencjalnie negocjować lepsze stawki. Pozwala im to również na opracowanie dostosowanych planów zarządzania ryzykiem i ubezpieczenia w celu osiągnięcia większej efektywności kosztowej.
Zrównoważone podejście

Krótko mówiąc, reguła FOB Incoterms stanowi bardziej zrównoważone podejście między sprzedawcą a kupującym. Każda ze stron ponosi swoje wyznaczone cła i koszty związane z przesyłką w miejscu pochodzenia i późniejszym transportem z załadowanego statku, obejmując odprawę eksportową i importową w swoich odpowiednich obszarach.
Jeśli rozważasz FOB jako preferowaną opcję Formuły handlowe Zasada ta ma na celu ułatwienie kontaktów ze sprzedawcą. Kupujący musi zwrócić uwagę na rodzaje towarów, aby upewnić się, że nadają się one do bezpośredniego załadunku na statki, a także ocenić własne kompetencje w zakresie zarządzania procesem bezpośredniego załadunku.
Uzyskaj dostęp do eksperckich spostrzeżeń logistycznych, strategii hurtowych i cennych aktualizacji rynkowych Cooig.com czyta. Odwiedzaj nas regularnie, aby poznać nowe pomysły na przyspieszenie rozwoju i sukcesu firmy.