Według nowego raportu firmy zarządzającej ryzykiem DNV, do połowy stulecia uśredniony koszt energii (LCOE) dla fotowoltaiki słonecznej wyniesie 0.021 USD/kWh. Przewiduje się, że wskaźnik uczenia się dla fotowoltaiki zmniejszy się z 26% do 17% do 2050 r.
Do 2050 r. uśredniony koszt energii (LCOE) dla fotowoltaiki wyniesie 0.021 USD/kWh, przewiduje w nowym raporcie opublikowanym dzisiaj międzynarodowa firma rejestrująca i zarządzająca ryzykiem DNV z siedzibą w Norwegii. Energy Transition Outlook 2023 – 211-stronicowy dokument przedstawiający globalne i regionalne trendy w zakresie energii odnawialnej do połowy stulecia – przewiduje, że do 0.020 r. LCOE niektórych fotowoltaik wyniesie już blisko 2025 USD/kWh.
Jak podaje raport, spadek ten doprowadził do obniżenia kosztów inwestycji jednostkowych, obecnie wycenianych na 870 USD/kW. „W miarę jak instalacje fotowoltaiczne będą się podwajać, liczby te z pewnością spadną, spadając poniżej 700 USD/kW krótko po 2030 r. i kurcząc się dalej do 560 USD/kW do 2050 r.”
Przewiduje się, że wskaźnik uczenia się dla energii słonecznej zmniejszy się z 26% do 17% do 2050 r., a liczba ta ustabilizuje się, gdy składniki kosztów „dostosują się do malejących wydatków”. Do połowy stulecia fotowoltaika słoneczna utrzyma swoją pozycję najtańszego źródła energii na świecie, o łącznej mocy 15.3 TW – 13-krotny wzrost od 2022 r. Jednak wraz ze wzrostem energii słonecznej będzie rosło również magazynowanie, a raport stwierdza: „Przewidujemy, że większość globalnych dodatków mocy słonecznej będzie integrować magazynowanie”.
W Energy Transition Outlook 2023 przewiduje się, że energia słoneczna osiągnie 54% zainstalowanej mocy wytwórczej do 2050 r., ale będzie stanowić tylko 39% światowej produkcji energii elektrycznej w sieci. „Efektywność lub fabryka mocy elektrowni słonecznych pozostaje w tyle za innymi odnawialnymi źródłami energii, takimi jak energia wiatrowa i wodna” — stwierdza dokument — „niemniej jednak podstawową przyczyną szybkiego rozprzestrzeniania się energii słonecznej są jej malejące koszty”.
DNV spodziewa się, że Chiny i Stany Zjednoczone będą nadal przewodzić światowym instalacjom fotowoltaicznym przez następne dwie i pół dekady, jednak oba kraje doświadczą „nieznacznego spadku” do 2050 r., gdy osiągną nasycenie instalacji. Indie, Bliski Wschód i Afryka Północna awansują w hierarchii solarnej, niemal potrajając swoje udziały, z 6% i 3% w 2022 r. do 14% i 12% odpowiednio do połowy stulecia.
Przejęcie wytwarzania energii słonecznej przez paliwa kopalne będzie się różnić w zależności od kraju i polityki, a raport przewiduje, że energia słoneczna przewyższy wytwarzanie energii ze źródeł kopalnych w Europie w 2030 r. ze względu na „wiodący na świecie program dekarbonizacji i wspierającą politykę słoneczną” w regionie. Jednak ten „ogromny wzrost energii słonecznej” będzie miał efekt domina na innych generatorach energii odnawialnej i sektor jądrowy, co doprowadzi do niewielkiego spadku udziałów.
Jak podano w nowym raporcie, szacuje się, że do 52 r. energia pochodząca ze źródeł innych niż paliwa kopalne, czyli energia słoneczna, wiatrowa, wodna, bioenergia i energia jądrowa, będzie stanowić 2050% miksu energii pierwotnej, co jest prognozą odmienną od prognozy DNV na 2022 r.
*Artykuł zaktualizowano 11 października, dodając, że łączna światowa moc fotowoltaiczna do roku 15.3 osiągnie 2050 TW, a nie 8.8 TW, jak podawaliśmy wcześniej.
Ta treść jest chroniona prawem autorskim i nie może być ponownie wykorzystana. Jeśli chcesz współpracować z nami i chcesz ponownie wykorzystać część naszej treści, skontaktuj się z nami: editors@pv-magazine.com.
Źródło z magazyn pv
Zastrzeżenie: Informacje podane powyżej są dostarczane przez pv-magazine.com niezależnie od Cooig.com. Cooig.com nie składa żadnych oświadczeń ani gwarancji co do jakości i niezawodności sprzedawcy i produktów.
